عقود مشارکتی ماده 138 مکرر

عقود مشارکتی، نوعی قرارداد است که بین دو یا چند طرف برای همکاری در یک پروژه مشترک امضا می‌شود. در این نوع قرارداد، هر طرف بر اساس توافق قبلی وظایف، منابع و مشارکت خود را به پروژه ارائه می‌دهد و در عوض، بهره‌وری یا سود از پروژه را به نسبت مشارکت خود در آن دریافت می‌کند.

عقود مشارکتی ممکن است شامل تقسیم سود و خسارت، تقسیم هزینه‌ها و منابع، تخصیص وظایف و مسئولیت‌ها، حقوق مالکیت مشترک و مسائل مربوط به تصمیم‌گیری باشد. برای جلوگیری از اختلافات و ابهامات در آینده، عقود مشارکتی به طور معمول شرایط و قوانین مشخصی را برای این موارد تعیین می‌کنند. مزایای عقود مشارکتی شامل بهره‌وری از منابع و مهارت‌های مختلف طرفین، تقسیم ریسک و سرمایه‌گذاری، افزایش قدرت تصمیم‌گیری و مشارکت در نتیجه نهایی پروژه می‌باشد. همچنین، عقود مشارکتی ممکن است همراه با چالش‌ها و مسائلی نظیر مدیریت هماهنگی بین طرفین، تقسیم منابع و سود برابر، تقسیم مسئولیت‌ها و تصمیم‌گیری‌ها، و تضاد منافع باشد. بنابراین، اهمیت تدوین و اجرای یک عقد مشارکتی کامل و معقولانه برای هر طرف از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

لازم به ذکر است که عقود مشارکتی قانونی بوده و مقررات مربوطه از جمله قوانین مالیاتی در هر کشور را رعایت می‌کنند که برای مثال در قانون مالیات های مستقیم مصوب ۱۳۸۰ با اصلاحیه های بعدی این مورد به رسمیت شناخته شده است.

ماده 138 مکرر- اشخاصی که آورده نقدی برای تأمین مالی پروژه ـ طرح و سرمایه در گردش بنگاههای تولیدی را در قالب عقود مشارکتی فراهم نمایند، معادل حداقل سود مورد انتظار عقود مشارکتی مصوب شورای پول و اعتبار از پرداخت مالیات بر درآمد معاف می­شوند و برای پرداخت‌کننده سود، معادل سود پرداختی مذکور به‌عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی تلقی می‌شود.

تبصره 1- استفاده‌کننده از معافیت موضوع این ماده تا دو سال نمی‌تواند آورده نقدی را از بنگاه تولیدی خارج کند. در صورت کاهش آورده‌ نقدی، به‌ میزان ارزش روز معافیت استفاده شده، مالیات سال خروج آورده نقدی، اضافه می‌شود.

تبصره 2- تشخیص تحقق به‌کارگیری آورده نقدی برای تأمین مالی پروژه - طرح یا سرمایه در گردش با اداره امور مالیاتی حوزه مربوط است.

توضیحات ماده ۱۳۸ مکرر

در ابتدای توضیحات اول ترمینولوژی این ماده رو بررسی میکنیم سپس نکات مهم این ماده رو شرح می دهیم.

• اشخاص: منظور اشخاص حقیقی یا حقوقی می باشد.
• تامین مالی: تأمین مالی به فرآیند تأمین سرمایه موردنیاز برای سرمایه‌گذاری، کسب‌وکار و خرید تجهیزات گفته می‌شود. استفاده از تأمین مالی در هر نظام اقتصادی مهم است و این امکان را به شرکت‌ها می‌دهد تا محصولات موردنیاز را خریداری و تأمین کنند. تأمین مالی برای ایجاد، توسعه و افزایش سودآوری کسب‌وکار امری بیسار مهم تلقی می‌شود.
• مصوب شورای پول و اعتبار: شورای پول و اعتبار یک نهاد مهم در بسیاری از کشورها است که معمولاً مسئولیت‌هایی مربوط به سیاست‌های پولی، نظارت بر بانک‌ها و سیستم بانکی، وضعیت اقتصادی کشور و سیاست‌های اعتباری را بر عهده دارد. نام و وظایف این نهاد ممکن است در هر کشوری متفاوت باشد ولی عموماً شورای پول و اعتبار متشکل از اعضایی است که از جمله افرادی با تخصص در امور اقتصادی و مالی، نمایندگان دولت، نمایندگان بانک مرکزی و مسئولین دیگر مرتبط با امور مالی هستند.
• هزینه قابل قبول: براساس مفاد مواد ۱۴۷ و ۱۴۸ و ۱۴۹ قانون مالیات های مستقیم این مورد محاسبه و ملاک عمل قرار میگیرد.

نکته: آورده نقدی توسط سرمایه گذار باید حداقل ۲ سال در اختیار واحد اقتصادی باشد تا مشمول معافیت شود.

نکته: این ماده برای حمایت از تولید و شرکتهای تولیدی می باشد.

نکته: تشخیص استفاده از این مشوق قانونی به عهده گروه رسیدگی کننده مالیاتی می باشد. 

نکات مهم و بررسی جنبه های دیگر این ماده در ویدیو بیان شده است که می توانید آن را مشاهده کنید. همچنین شما می توانید در صورت تمایل به کسب اطلاعات بیشتر در خصوص مباحث مرتبط با مالیات فیلم مالیات را دانلود کنید.