بازگشت
دانلود اپلیکیشن
-
وضعیت : نامشخص است
-
دسته بندی ها : تصویب نامه و تصمیم نامه ها
-
تاریخ بخشنامه : ۱۳۸۰/۰۸/۲۳
-
38282--ت-25538هـ شماره بخشنامه :
در صورتی که فایل پیوست، متن بخشنامه، شماره و یا هر قسمتی از بخشنامه دارای خطا می باشد در کادر توضیحات وارد نمایید.
آموزش مالیات
شماره: 38282/ ت 25538هـ
تاریخ: 1380/08/23
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1380/08/16 بنا به پیشنهاد شماره 47109/ 3595-5/30 مورخ 1380/08/14 وزارت امور اقتصادی و دارایی و به استناد تبصره (1) ماده (148) قانون مالیات های مستقیم مصوب -1366- تصویب نمود:
تاریخ: 1380/08/23
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1380/08/16 بنا به پیشنهاد شماره 47109/ 3595-5/30 مورخ 1380/08/14 وزارت امور اقتصادی و دارایی و به استناد تبصره (1) ماده (148) قانون مالیات های مستقیم مصوب -1366- تصویب نمود:
- در مواردی که تولید کنندگان خودرو طبق قرار دادهای منعقد شده با مشتریان خود، مبادرت به پیش فروش خودرو می نمایند، سود متعلق و تخفیف های اعطایی بابت مبالغ پیش دریافت، جزء هزینه های قابل قبول سال مالیاتی مربوط محسوب می گردد.
- در مواردی که طبق قرار دادهای منعقد شده به علت انصراف مشتریان یا خودداری فروشنده از ایفای تعهدات، تولید کنندگان مزبور وجهی علاوه بر وجوه دریافتی از مشتریان به آنان پرداخت می کنند، اضافه پرداختی مذکور نیز جزء هزینه های قابل قبول سال مالیاتی مربوط محسوب می گردد.
محمد رضا عارف
معاون اول رییس جمهور
معاون اول رییس جمهور
توضیحات تکمیلی:
ماده ۱۴۸ قانون مالیات‌های مستقیم به تشریح هزینه‌های قابل قبول در حساب مالیاتی موسسات می‌پردازد. این هزینه‌ها به منظور کاهش درآمد مشمول مالیات و بهبود عملکرد مالیاتی موسسات تعیین شده است. در این ماده، هزینه‌ها در چند بخش مهم طبقه‌بندی می‌شوند:
۱. هزینه‌های مرتبط با خرید کالا و خدمات: قیمت خرید کالاهای فروخته شده یا مواد مصرفی در کالاهای فروخته شده جزء هزینه‌های قابل قبول به شمار می‌رود. این هزینه‌ها می‌توانند شامل خرید مواد اولیه، محصولات واسطه‌ای یا قطعات به‌منظور تولید و فروش کالا یا خدمات باشند.
۲. هزینه‌های استخدامی:
حقوق و مزایای کارکنان از جمله حقوق اصلی و مزایای مستمر، مزایای غیرمستمر مانند پاداش‌ها و اضافه‌کار، هزینه‌های سفر و فوق‌العاده مسافرت به ویژه برای سفرهای کاری به خارج از کشور، هزینه‌های بهداشتی و درمانی، و وجوه پرداختی برای بیمه‌های اجتماعی و درمانی کارکنان از جمله این هزینه‌ها است.
هزینه‌های بازنشستگی و پس‌اندازهای مربوط به کارکنان نیز در این بخش قابل قبول است.
پرداخت‌های مربوط به سازمان تأمین اجتماعی و دیگر مخارج برای رفاه کارکنان از جمله هزینه‌های فرهنگی، ورزشی، و رفاهی به‌ویژه در رابطه با کارگران نیز از جمله این هزینه‌ها می‌باشند.
۳. هزینه‌های مربوط به محل موسسه: هزینه‌های اجاره محل موسسه و کرایه ماشین‌آلات و ادوات مورد استفاده در موسسه در صورتی که موسسه اجاره‌ای باشد، جزء هزینه‌های قابل قبول محسوب می‌شود.
۴. هزینه‌های عمومی و اداری: هزینه‌های سوخت، برق، آب، تلفن، بیمه، تبلیغات، تحقیقات، آموزش، و هزینه‌های بازاریابی و تبلیغاتی که مستقیماً به فعالیت موسسه مرتبط است، از جمله هزینههایی است که در حساب مالیاتی به عنوان هزینه‌های قابل قبول لحاظ می‌شود.
۵. هزینه‌های مربوط به خسارت‌ها: هزینه‌های مربوط به جبران خسارت‌های وارده به دارایی‌ها و فعالیت‌های موسسه، مشروط بر آنکه خسارت‌ها واقعی و قابل تأسیس باشند، قابل قبول است. این هزینه‌ها شامل خسارت‌های ناشی از آسیب به دارایی‌ها یا ضرر و زیان‌های غیرقابل پیش‌بینی میباشد.
۶. مخارج جانبی و غیرمستقیم: هزینههایی که به طور مستقیم به فعالیت‌های موسسه مربوط نیستند اما برای ادامه فعالیت موسسه ضروری هستند، نظیر هزینه‌های حمل و نقل، ایاب و ذهاب، پذیرایی، و انبارداری نیز در این ماده به عنوان هزینه‌های قابل قبول در نظر گرفته شده است.
۷. هزینه‌های تحقیق و توسعه: هزینههایی که برای تحقیق و توسعه، خرید کتاب و نشریات علمی، و هزینه‌های مرتبط با کارهای آزمایشی و پژوهشی صرف می‌شود، جزء هزینه‌های قابل قبول محسوب می‌گردد.
۸. ذخایر و هزینه‌های مربوط به مطالبات مشکوک: ذخایر مربوط به مطالبات مشکوک‌الوصول و هزینه‌های مربوط به شناسایی خسارت‌های مربوط به این مطالبات تحت شرایط خاص، پذیرفته می‌شود.
۹. هزینه‌های حقوقی و مشاوره‌ای: هزینه‌های مربوط به حق‌الزحمه‌های مشاوره‌ای و حقوقی، نظیر هزینه حسابرسی، مشاوره مالی، و خدمات بازرسی که برای حفظ و بهبود وضعیت مالی موسسه ضروری است، قابل قبول هستند.
۱۰. هزینه‌های مربوط به ضایعات: ضایعات متعارف تولید، ذخایر مربوط به خدمات پس از فروش و گارانتی، و هزینه‌های مربوط به تسعیر ارز نیز از جمله هزینه‌های قابل قبول در این ماده هستند.
تبصره‌ها:
در تبصره ۱ آمده است که هزینه‌های دیگری که به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی و تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی تشخیص داده شوند، جزء هزینه‌های قابل قبول محسوب خواهند شد.
تبصره ۲ بیان می‌کند که مدیران و صاحبان سرمایه موسسات در صورتی که شغل موظفی در موسسه داشته باشند، جزء کارکنان موسسه محسوب می‌شوند.
در تبصره ۳ نیز به ذخایر و هزینه‌های مرتبط با شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی اشاره شده و مشخص می‌شود که هزینه‌های ذخیره‌سازی در این نوع شرکت‌ها نیز قابل قبول است.
به طور کلی، ماده ۱۴۸ به عنوان راهنمایی جامع برای موسسات و کسب‌وکارها در خصوص هزینه‌های قابل قبول مالیاتی عمل می‌کند و سعی دارد با تعریف دقیق انواع هزینه‌ها، به موسسات کمک کند تا از مزایای مالیاتی بهره‌مند شوند. این قانون به ویژه در زمینه‌های مرتبط با حقوق و دستمزد، هزینه‌های عمومی، هزینه‌های اداری و سایر هزینه‌های مربوط به فرآیندهای تجاری و عملیاتی موسسه‌ها، به طور مفصل موارد قابل قبول را مشخص کرده است.
ماده ۱۴۸ قانون مالیات‌های مستقیم به تشریح هزینه‌های قابل قبول در حساب مالیاتی موسسات می‌پردازد. این هزینه‌ها به منظور کاهش درآمد مشمول مالیات و بهبود عملکرد مالیاتی موسسات تعیین شده است. در این ماده، هزینه‌ها در چند بخش مهم طبقه‌بندی می‌شوند:
۱. هزینه‌های مرتبط با خرید کالا و خدمات: قیمت خرید کالاهای فروخته شده یا مواد مصرفی در کالاهای فروخته شده جزء هزینه‌های قابل قبول به شمار می‌رود. این هزینه‌ها می‌توانند شامل خرید مواد اولیه، محصولات واسطه‌ای یا قطعات به‌منظور تولید و فروش کالا یا خدمات باشند.
۲. هزینه‌های استخدامی:
حقوق و مزایای کارکنان از جمله حقوق اصلی و مزایای مستمر، مزایای غیرمستمر مانند پاداش‌ها و اضافه‌کار، هزینه‌های سفر و فوق‌العاده مسافرت به ویژه برای سفرهای کاری به خارج از کشور، هزینه‌های بهداشتی و درمانی، و وجوه پرداختی برای بیمه‌های اجتماعی و درمانی کارکنان از جمله این هزینه‌ها است.
هزینه‌های بازنشستگی و پس‌اندازهای مربوط به کارکنان نیز در این بخش قابل قبول است.
پرداخت‌های مربوط به سازمان تأمین اجتماعی و دیگر مخارج برای رفاه کارکنان از جمله هزینه‌های فرهنگی، ورزشی، و رفاهی به‌ویژه در رابطه با کارگران نیز از جمله این هزینه‌ها می‌باشند.
۳. هزینه‌های مربوط به محل موسسه: هزینه‌های اجاره محل موسسه و کرایه ماشین‌آلات و ادوات مورد استفاده در موسسه در صورتی که موسسه اجاره‌ای باشد، جزء هزینه‌های قابل قبول محسوب می‌شود.
۴. هزینه‌های عمومی و اداری: هزینه‌های سوخت، برق، آب، تلفن، بیمه، تبلیغات، تحقیقات، آموزش، و هزینه‌های بازاریابی و تبلیغاتی که مستقیماً به فعالیت موسسه مرتبط است، از جمله هزینههایی است که در حساب مالیاتی به عنوان هزینه‌های قابل قبول لحاظ می‌شود.
۵. هزینه‌های مربوط به خسارت‌ها: هزینه‌های مربوط به جبران خسارت‌های وارده به دارایی‌ها و فعالیت‌های موسسه، مشروط بر آنکه خسارت‌ها واقعی و قابل تأسیس باشند، قابل قبول است. این هزینه‌ها شامل خسارت‌های ناشی از آسیب به دارایی‌ها یا ضرر و زیان‌های غیرقابل پیش‌بینی میباشد.
۶. مخارج جانبی و غیرمستقیم: هزینههایی که به طور مستقیم به فعالیت‌های موسسه مربوط نیستند اما برای ادامه فعالیت موسسه ضروری هستند، نظیر هزینه‌های حمل و نقل، ایاب و ذهاب، پذیرایی، و انبارداری نیز در این ماده به عنوان هزینه‌های قابل قبول در نظر گرفته شده است.
۷. هزینه‌های تحقیق و توسعه: هزینههایی که برای تحقیق و توسعه، خرید کتاب و نشریات علمی، و هزینه‌های مرتبط با کارهای آزمایشی و پژوهشی صرف می‌شود، جزء هزینه‌های قابل قبول محسوب می‌گردد.
۸. ذخایر و هزینه‌های مربوط به مطالبات مشکوک: ذخایر مربوط به مطالبات مشکوک‌الوصول و هزینه‌های مربوط به شناسایی خسارت‌های مربوط به این مطالبات تحت شرایط خاص، پذیرفته می‌شود.
۹. هزینه‌های حقوقی و مشاوره‌ای: هزینه‌های مربوط به حق‌الزحمه‌های مشاوره‌ای و حقوقی، نظیر هزینه حسابرسی، مشاوره مالی، و خدمات بازرسی که برای حفظ و بهبود وضعیت مالی موسسه ضروری است، قابل قبول هستند.
۱۰. هزینه‌های مربوط به ضایعات: ضایعات متعارف تولید، ذخایر مربوط به خدمات پس از فروش و گارانتی، و هزینه‌های مربوط به تسعیر ارز نیز از جمله هزینه‌های قابل قبول در این ماده هستند.
تبصره‌ها:
در تبصره ۱ آمده است که هزینه‌های دیگری که به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی و تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی تشخیص داده شوند، جزء هزینه‌های قابل قبول محسوب خواهند شد.
تبصره ۲ بیان می‌کند که مدیران و صاحبان سرمایه موسسات در صورتی که شغل موظفی در موسسه داشته باشند، جزء کارکنان موسسه محسوب می‌شوند.
در تبصره ۳ نیز به ذخایر و هزینه‌های مرتبط با شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی اشاره شده و مشخص می‌شود که هزینه‌های ذخیره‌سازی در این نوع شرکت‌ها نیز قابل قبول است.
به طور کلی، ماده ۱۴۸ به عنوان راهنمایی جامع برای موسسات و کسب‌وکارها در خصوص هزینه‌های قابل قبول مالیاتی عمل می‌کند و سعی دارد با تعریف دقیق انواع هزینه‌ها، به موسسات کمک کند تا از مزایای مالیاتی بهره‌مند شوند. این قانون به ویژه در زمینه‌های مرتبط با حقوق و دستمزد، هزینه‌های عمومی، هزینه‌های اداری و سایر هزینه‌های مربوط به فرآیندهای تجاری و عملیاتی موسسه‌ها، به طور مفصل موارد قابل قبول را مشخص کرده است.
نظرات کاربران
تعداد نظرات : 0