وب سایت آموزش قوانین مالیاتی

2% مانده مطالبات 83 و بعد بانکها جزء هزینه های قابل قبول است

بازگشت دانلود اپلیکیشن
  • وضعیت : نامشخص است
  • دسته بندی ها : بخشنامه های مالیاتی

  • تاریخ بخشنامه : ۱۳۸۴/۰۲/۳۱

  • 3239 شماره بخشنامه :

در صورتی که فایل پیوست، متن بخشنامه، شماره و یا هر قسمتی از بخشنامه دارای خطا می باشد در کادر توضیحات وارد نمایید.

آموزش مالیات

شماره: 3239
تاریخ: 1384/02/31

در اجرای تبصره یک ماده 148قانون مالیات های مستقیم مصوب 1366/12/03 و اصلاحیه های بعدی آن با عنایت به موافقت مقام عالی وزارت ذیل پیشنهاد شماره 1475/319/230مورخ 1384/02/07 این سازمان، بدینوسیله به اطلاع می رساند:
معادل دو درصد از مانده مطالبات عملکرد سال 1383و به بعد بانک ها نسبت به سال قبل (مابه التفاوت مانده مطالبات) به عنوان ذخیره مطالبات مشکوک الوصول جزء هزینه های قابل قبول مالیاتی خواهد بود. ضمنا دو درصد مذکور شامل مطالبات بانک ها از دولت، شرکت های دولتی، سازمانهای دولتی، نهادها و بنیادهای عمومی غیر دولتی نخواهد بود.
 
غلامرضا حیدری کرد زنگنه
توضیحات تکمیلی:
ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم به شرایط و جزئیات هزینه‌های قابل قبول مالیاتی پرداخته است. این هزینه‌ها باید در راستای فعالیت اقتصادی و تحصیل درآمد مؤسسه باشند. خلاصه‌ای از هزینه‌های قابل قبول مطابق این ماده به شرح زیر است:
هزینه‌های خرید و تولید: شامل قیمت خرید کالای فروخته شده یا مواد مصرفی در کالا و خدمات.
هزینه‌های استخدامی: شامل حقوق و مزایای مستمر و غیرمستمر کارکنان (مانند اضافه‌کار، عیدی، هزینه سفر) و مزایای بازنشستگی، بیمه‌ها، و ذخایر پایان خدمت.
اجاره محل و تجهیزات: مال‌الاجاره محل مؤسسه و اجاره‌بهای ماشین‌آلات در صورتی که اجاری باشند.
هزینه‌های عمومی: شامل سوخت، برق، آب، مخابرات، و ارتباطات.
حق بیمه و مالیات‌ها: شامل حق بیمه‌های مربوط به عملیات مؤسسه و مالیات‌ها و عوارض مرتبط با فعالیت، به جز مالیات بر درآمد.
هزینه‌های تحقیقاتی و بازاریابی: شامل مخارج تحقیقاتی، آزمایشی، تبلیغات، خرید کتاب و نشریات مرتبط با فعالیت مؤسسه.
خسارت‌ها: در صورت اثبات خسارت وارده به مؤسسه که جبران آن بر عهده دیگران نباشد.
هزینه‌های رفاهی: شامل هزینه‌های ورزشی و رفاهی کارکنان و خانواده آن‌ها.
ذخایر مطالبات مشکوک‌الوصول: در صورتی که احتمال لاوصول ماندن مطالبات وجود داشته باشد.
زیان و استهلاک: شامل زیان‌های احراز شده و استهلاک آن از درآمد سال یا سال‌های بعد.
هزینه‌های مربوط به تعمیر و نگهداری: شامل تعمیرات معمولی ماشین‌آلات و ملزومات اداری.
هزینه‌های حمل‌ونقل و پذیرایی: شامل ایاب و ذهاب، پذیرایی، و انبارداری.
حق‌الزحمه و خدمات تخصصی: شامل حق‌الزحمه مشاوره، حسابرسی، طراحی سیستم‌ها، و خدمات مالی مرتبط.
بهره و جریمه‌های بانکی: سود و کارمزد پرداختی به بانک‌ها و مؤسسات اعتباری مجاز.
هزینه‌های مربوط به معادن: هزینه‌های اکتشاف معادن که به بهره‌برداری نرسیده‌اند.
هزینه‌های عضویت و اشتراک: حق عضویت و اشتراک‌های مرتبط با فعالیت مؤسسه.
زیان تسعیر ارز: در صورت اتخاذ روش یکنواخت حسابداری طی سال‌های مختلف.
هزینه‌های مربوط به خدمات پس از فروش: ذخایر مرتبط با گارانتی محصولات.
تبصره‌ها:
هزینه‌های دیگری که مرتبط با تحصیل درآمد مؤسسه باشند، به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی و تصویب وزیر اقتصاد قابل قبول خواهند بود.
حقوق مدیران و صاحبان سرمایه تنها در صورتی که شغل موظف در مؤسسه داشته باشند، قابل قبول است.
این ماده تلاش دارد هزینه‌های واقعی و ضروری مؤسسات را شناسایی و از هزینه‌های غیرمرتبط تمایز دهد تا مالیات به صورت عادلانه محاسبه شود.
دانلود پی دی اف
فایل پیوست

نظرات کاربران

تعداد نظرات : 0