شماره: 17933/4989/4/30
تاریخ: 1373/06/14

بطوریکه ملاحظه میشود برخی حوزه های مالیاتی در تشخیص درآمد مشمول مالیات منابع مختلف بخصوص مشاغل و اشخاص حقوقی ، مفاد ماده 237 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفندماه 1366 را نادیده میگیرند و بجای آنکه مبادرت به جمع آوری اطلاعات کافی نموده عوامل مختلف مربوط به فعالیتهای مودی در پرونده امر منعکس و آنگاه با ارائه دلایل موجه که بالطبع متضمن توجیه اقتصادی قابل قبول نیزخواهد بود.
اقدام به تعیین قرینه مناسب ودرنهایت درآمد مشمول مالیات عادلانه بنمایند، صرفا حسب رویه و عرف غلط منسوخه سابقه مالیاتی را ملاک عمل قرارمیدهند و توجه به اصول مسلم مالیاتی و احکام قانون که باستناد آن حتی در صورت قبول دفاتر زیان وارده به مودی نیز باید پذیرفته شود و از سود سنوات آتی مستهلک گردد ندارند.
البته مطالعه پرونده های مالیاتی سنوات گذشته و سوابق امر بمنظور شناخت دقیقتر مودی و استخراج اطلاعات مورد نیاز در خیلی مواقع ضروری و اجتناب ناپذیر است اما هرگز نباید"سابقه " را به هر واقعیات ترجیح داده آن را بعنوان مدرک بی چون و چرا در تشخیص درآمد مشمول مالیات قلمداد نمایند.
مراتب بالا را موکدا یادآور شده مقرر میدارد در رسیدگی به پرونده های مالیاتی احکام قانون مالیاتهای مستقیم بخصوص مقررات موضوع مواد ماده 94، ماده 97، ماده 98، ماده 106, ماده 148، ماده 152 وماده 153و ماده 237 و نیز آئین نامه سازمان تشخیص و سایر آئین نامه ها و بخشنامه ها و دستورالعملها را کاملا مرعی دارند بطوریکه کوچکترین حقی از مودیان محترم مالیاتی و همچنین دولت ضایع نگردد.

احمد حسینی
معاون درآمدهای مالیاتی