-
وضعیت : معتبر است
-
دسته بندی ها : بخشنامه های مالیاتی
-
تاریخ بخشنامه : ۱۴۰۱/۰۶/۲۸
-
210-13717-ص شماره بخشنامه :
در صورتی که فایل پیوست، متن بخشنامه، شماره و یا هر قسمتی از بخشنامه دارای خطا می باشد در کادر توضیحات وارد نمایید.
بانک جامع بخشنامه ها
آموزش مالیات
تاریخ: ۱۴۰۱/۰۶/۲۸
تصویر دادنامه شماره 140109970905810997 مورخ 1401/06/01 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری متضمن ابطال اطلاق نظر اکثریت اعضای شورای عالی مالیاتی در صورتجلسه شماره 201-42 مورخ 1398/12/13 موضوع بخشنامه شماره 210/98/105 مورخ 1398/12/28 معاونت حقوقی و فنی مالیاتی، برای رعایت مفاد رأی مذکور، به پیوست ارسال می‌شود.
معاون حقوقی و فنی مالیاتی
ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم به تشریح هزینههای قابل قبول در حساب مالیاتی موسسات می‌پردازد. هزینههایی که طبق این ماده به عنوان هزینههای قابل قبول محسوب می‌شوند، باید مرتبط با تحصیل درآمد موسسه بوده و در فعالیت‌های آن موثر باشند. هزینههایی که به شرح زیر در این ماده آمده‌اند، شامل انواع مختلفی از پرداخت‌ها و مخارج موسسات هستند:
۱. هزینههای مربوط به کالا و خدمات: این هزینه‌ها شامل قیمت خرید کالای فروخته‌شده یا مواد مصرفی در کالا و خدمات فروخته‌شده می‌باشند.
۲. هزینههای استخدامی: این بخش شامل حقوق یا مزد اصلی کارکنان، مزایای مستمر (نقدی و غیرنقدی)، مزایای غیرمستمر (مانند پاداش، عیدی، اضافه‌کار، هزینه سفر و فوق‌العاده مسافرت) و هزینههای بهداشتی و درمانی کارکنان است. همچنین، وجوه پرداختی به سازمان تأمین اجتماعی و پس‌انداز کارکنان نیز به عنوان هزینههای قابل قبول در نظر گرفته می‌شود.
۳. هزینههای محل موسسه: اگر موسسه محل خود را اجاره کرده باشد، هزینه اجاره‌بها طبق سند رسمی به حساب هزینه قابل قبول منظور می‌شود. همچنین، هزینههای مربوط به اجاره ماشین‌آلات و تجهیزات موسسه نیز در این بخش گنجانده می‌شود.
۴. هزینههای مصرفی موسسه: این هزینه‌ها شامل مخارج سوخت، برق، روشنایی، آب، مخابرات و ارتباطات است. همچنین، هزینههای بیمه مربوط به دارایی و عملیات موسسه نیز به عنوان هزینههای قابل قبول منظور می‌شود.
۵. مالیات‌ها و عوارض: پرداخت‌های مالیات‌ها، حقوق و عوارض به شهرداری‌ها و وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی و وابسته به آنها، به جز مالیات بر درآمد و سایر مالیات‌هایی که موسسه باید به موجب این قانون پرداخت کند، قابل قبول است.
۶. هزینههای تحقیقاتی و تبلیغاتی: هزینههای مربوط به تحقیقات، آزمایش‌ها، خرید کتاب و نشریات، هزینههای بازاریابی و تبلیغات و نمایشگاه‌ها در راستای فعالیت موسسه، به عنوان هزینههای قابل قبول شناخته می‌شوند.
۷. خسارت‌ها و زیان‌ها: هزینههای مربوط به جبران خسارت‌های وارده به دارایی و فعالیت موسسه، به شرط وجود خسارت محقق، مشخص بودن میزان خسارت و عدم جبران از سوی طرف‌های دیگر، قابل قبول هستند.
۸. هزینههای فرهنگی و رفاهی: هزینههایی که برای رفاه و فرهنگی کارکنان موسسه پرداخت می‌شود، مانند هزینههای فرهنگی و ورزشی کارگران تا سقف معین، قابل قبول است.
۹. ذخیره مطالبات مشکوک‌الوصول: هزینههای مربوط به ذخیره مطالباتی که احتمال وصول آنها کم است و مشروط بر اینکه در دفاتر موسسه به حساب مخصوص منظور شده باشند، از هزینههای قابل قبول به حساب می‌آید.
۱۰. زیان‌های ناشی از تسعیر ارز: زیان‌های حاصل از تسعیر ارز نیز طبق اصول حسابداری و با روش یکنواخت در طول سال‌ها به عنوان هزینههای قابل قبول در نظر گرفته می‌شود.
۱۱. هزینههای جزئی مربوط به محل موسسه: هزینههای جزئی که عرفاً به عهده مستأجر است و مربوط به نگهداری و تعمیرات مکان موسسه نیز به عنوان هزینههای قابل قبول شمرده می‌شود.
۱۲. هزینههای مربوط به انتقال و حمل و نقل: هزینههای ایاب و ذهاب، پذیرایی و انبارداری نیز در صورتی که مرتبط با فعالیت موسسه باشند، قابل قبول خواهند بود.
۱۳. هزینههای سایر خدمات: حق‌الزحمه‌های پرداختی بابت مشاوره، دلالی، حسابرسی، طراحی سیستم‌های موسسه، هزینههای کارشناسی، هزینههای نرم‌افزاری و سایر خدمات قانونی و مالی نیز جزء هزینههای قابل قبول به حساب می‌آید.
۱۴. هزینههای تعمیر و نگهداری: هزینههای مربوط به تعمیرات اساسی ماشین‌آلات و تعویض قطعات یدکی در صورتی که تحت عنوان تعمیر اساسی نباشد، نیز جزء هزینههای قابل قبول محسوب می‌شود.
۱۵. هزینههای مربوط به ذخیره خدمات پس از فروش: ذخایر مربوط به خدمات پس از فروش، مانند گارانتی، برای اشخاص حقوقی به عنوان هزینههای قابل قبول شناخته می‌شود.
در نهایت، تبصره‌هایی در این ماده وجود دارد که به توضیح بیشتر در مورد برخی هزینه‌ها و شرایط مربوط به آنها پرداخته است. مثلاً مدیران و صاحبان سرمایه در صورتی که شغل موظف در موسسات داشته باشند، جزو کارکنان موسسه محسوب می‌شوند، اما هزینههایی مانند سفر و فوق‌العاده مسافرت آنها در برخی شرایط جزو هزینههای قابل قبول نیست. همچنین، در محاسبه مالیات شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی، برخی ذخایر خاص به عنوان هزینههای قابل قبول در نظر گرفته می‌شود.
در کل، این ماده به موسسات این امکان را می‌دهد که هزینههایی که به طور مستقیم با فعالیت‌های اقتصادی آنها مرتبط است را از درآمد مشمول مالیات خود کسر کنند و به عنوان هزینههای قابل قبول منظور نمایند.
مقررات و بخشنامه های مرتبط
نظرات کاربران
تعداد نظرات : 0