شماره: 7401/201
تاریخ: 1381/08/27
شماره و تاریخ رأی مورد واخواهی: 866-1380/09/18
مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی
سال عملکرد یا تعلق مالیات: 1377
شماره حوزه مالیاتی: 201423
شماره سر ممیزی مالیاتی: 20142
اداره: سازمان امور اقتصادی و دارائی استان اصفهان (اداره امور مالیاتی اصفهان)
تاریخ ابلاغ رأی: 1380/10/09
شماره و تاریخ ثبت شکایت: 8922-4/30-1380//11/06

خلاصه واخواهی:
متأسفانه هیئت حسابرسی موضوع بند 3 ماده 97 دلائل شرکت را در مورد تحریر دفاتر نپذیرفته و علیرغم تأکید هیئت مزبور به حوزه مالیاتی به تشخیص درآمد مشمول مالیات بر اساس رسیدگی به اسناد ومدارک ابرازی و بخشنامه های متعدد، حوزه مالیاتی اقدام به تشخیص از طریق علی الرأس نموده وضرائبی را اعمال کرده که هر چه بیشتر میزان مالیات را افزایش دهد وبه جای استفاده از ضریب 12% در جدول ضرائب سال 77 مبادرت به استفاده از ضرائب 16% یا 20% نموده که با مقررات تبصره 3 ماده 154 کاملا مغایرت دارد.
شرکت یک شرکت تجارتی نیست که به منظور انتفاع تأسیس شده باشد و افزایش درآمد شرکت انحصارا در ید است وبه همین دلیل زیان انباشته شرکت در پایان سال 78 به مبلغ 440 376 229 16 ریال رسیده در حالی که سرمایه شرکت مبلغ 000 000 500 ریال بوده است. این شرکت در سال 77 مبلغ 55 میلیون تومان سود ابرازی داشته چگونه می تواند 570 میلیون تومان (طبق برگ تشخیص) یا 450 میلیون تومان (طبق رأی صادره) مالیات بپردازد؟ این تفاوت را چگونه واز کجا تأمین نماید؟
آیا شرکت تجارتی است یا کاسب بازاری است که این مالیات را به مردم انتقال دهد
؟ برابر بخشنامه 42654/9332-4/30 مورخ 1378/08/25، حوزه مالیات موظف است در صورت عدم امکان تعیین درآمد از طریق رسیدگی به دفاتر واسناد و مدارک مراتب را با توجیه کافی وگزارش رسیدگی ذکر نماید وسپس از طریق علی الرأس اقدام به تعیین درآمد کند، که حوزه مالیاتی چنین نکرده است. هیأت حل اختلاف مالیاتی بدوی به اعتراض شرکت در اجرای مقررات تبصره ماده 98 توجهی نکرده فقط با اصلاح دو فقره ضریب مبادرت به صدور رأی کرده است. هیئت تجدید نظر نیز به این موضوع توجهی ننموده و برخلاف ماده 248 قانون مالیاتها در سطر 4 اظهارنظر غیر موجه و غیر مدلل نموده است.
رأی:
شعبه دوم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله و با مطالعه وبررسی اوراق مضبوط در پرونده مالیاتی مربوطه به شرح آتی انشاء رأی می نماید:
گرچه هیئت های حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر جهت رسیدگی به اعتراض مودی در خصوص ضرائب مالیاتی اعمال شده قرار رسیدگی صادر و با توجه به گزارش مجریان قرار مبادرت به صدور رأی نموده اند و از این حیث ایرادی به آراء صادره وارد نمی باشد لیکن چون طبق تبصره ماده 98 قانون مالیاتهای مستقیم، در موارد رد دفاتر قانونی هرگاه امکان تعیین درآمد واقعی مودی وجود داشته باشد،
حوزه مالیاتی مکلف است درآمد مشمول مالیات را بر اساس رسیدگی به اسناد و مدارک مزبور یا دفاتر حسب مورد تعیین نماید و شرکت مودی نیز با توجه به تعلق عمده سهام آن به دولت و واقعی بودن دریافتها و درآمد آن همواره درخواست تعیین درآمد مشمول مالیات را بر اساس مقررات تبصره یاد شده و بخشنامه شماره 42654/9332-4/30 مورخ 1378/08/25 معاون درآمدهای مالیاتی داشته در حالیکه هیئت های حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر بدون عنایت به این درخواست مودی و بدون اظهارنظر مدلل راجع به اینکه امکان تعیین درآمد مشمول مالیات واقعی مودی از طریق رسیدگی به اسناد و مدارک و دفاتر مودی وجود داشته یا خیر مبادرت به صدور رأی نموده اند.
علیهذا شکایت مودی از این حیث وارد بوده واین شعبه رأی مورد واخواهی را به علت عدم رعایت مقررات قانونی و نقص رسیدگی نقض و پرونده امر را جهت رسیدگی مجدد به اعتراض مذکور به هیئت موضوع ماده 257 قانون مالیاتهای مستقیم احاله می نماید.

رضا سعیدی امجد
علی اکبر نوربخش
صدیقه کاتوزیان