بازگشت
دانلود اپلیکیشن
-
وضعیت : نامشخص است
-
دسته بندی ها : نمونه آراء شعب
-
تاریخ بخشنامه : ۱۳۸۱/۰۶/۳۱
-
201-5306 شماره بخشنامه :
در صورتی که فایل پیوست، متن بخشنامه، شماره و یا هر قسمتی از بخشنامه دارای خطا می باشد در کادر توضیحات وارد نمایید.
آموزش مالیات
شماره: 5306/201
تاریخ: 1381/06/31
شماره و تاریخ رأی مورد واخواهی: 4743-1380/05/24
مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی
سال عملکرد یا تعلق مالیات: 1377/11/21 الی 1377/12/29
شماره حوزه مالیاتی: 822
شماره سر ممیزی مالیاتی:
اداره: کل مالیات بر شرکتها (تهران)
تاریخ ابلاغ رأی: 1380/9/26
شماره و تاریخ ثبت شکایت: 8425-4/30-1380/10/17
خلاصه واخواهی:
لایحه تسلیمی به هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر شامل موارد زیر بوده است:
1- شرکت در موعد قانونی اقدام به تسلیم اظهارنامه نموده و چون دوره انحلال و دوره بعد از انحلال با هم عملکرد سال 1377 را در بر می گیرد، حسابهای شرکت در مقطع انحلال بسته نشده و تا پایان 77 ادامه یافت در نتیجه ترازنامه در واقع تراز پایان سال 77 می باشد و مأمورین تشخیص به همین دلیل اقدام به تشخیص علی الرأس نموده اند ...
2- چون در مرحله بدوی هیأت مربوط فقط به موضوع فروش موجودیهای جنسی قبلی توجه و رسیدگی به عمل آورده بود، در این رابطه اعتراض مجددی مطرح نگردید.
3- حوزه مالیاتی علیرغم مطالبه مالیات از دارائیها در مرحله انحلال، مجددا در مرحله بعد از انحلال (دوره تصفیه) از فروش آنها مطالبه مالیات نموده وعملا مطالبه مضاعف صورت پذیرفته است. چون در شرکتهای منحله ای که فعالیت تجاری آنها ادامه می یابد، فقط درآمد ناشی از آن فعالیت مشمول مالیات خواهد بود، به این موضوع اعتراض و درخواست حذف سود منظور شده در این رابطه گردیده بود.
4- چون حوزه مالیاتی در تفکیک وتعیین اجاره های دریافتی اشتباه نموده و برای دوره انحلال و بعد از انحلال با اتخاذ دو روش مختلف به اجاره ای رسیده که به بیش از اجاره سالانه بالغ می شود، به این موضوع نیز اعتراض و درخواست اصلاح شده بود.
هیأت محترم تجدید نظر هنگام صدور رأی بدون توجه به موارد اعتراض مطرح شده با حواله دادن پرونده به گزارش مجریان قرار مرحله بدوی، رأی هیأت بدوی را تأئید نموده است... اگر قرار است هیأت تجدید نظر با یک جمله همه چیز را به مرحله بدوی که خود نیز مورد اعتراض است، حواله دهد، چه ضرورتی برای تشکیل هیأت تجدید نظر و طرح مسائل درآمد می باشد؟ .... در خاتمه امیدوارم که شورای عالی مالیاتی با مطالعه دقیق لایحه تسلیمی و متن رأی هیأت تجدید نظر رأی مذکور را نقص وامر به رسیدگی مجدد نماید.
رأی:
شعبه اول شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله و پس از اخذ و بررسی پرونده مالیاتی مربوط به شرح آتی اعلام رأی می نماید:
پرونده امر مشعر بر آن است که حوزه مالیاتی پس از تعیین و مطالبه مالیات موضوع ماده 115 قانون مالیاتهای مستقیم، بابت فعالیتهای بعد از تاریخ انحلال تا خاتمه سال انحلال (از 1377/11/21 الی1377/12/29) اقدام به تشخیص ومطالبه مالیات دیگری نموده که متعاقب اعتراض مودی و احاله پرونده به هیأتهای حل اختلاف مالیاتی و رسیدگی مأموران مجری قرار، در نهایت رأی بر وصول مالیات از مأخذ 009 016 567 ریال درآمد مشمول مالیات داده شده است. رقم مذکور با توجه به محاسبات حوزه و مجریان قرار شامل 621 184 195 ریال سود حاصل از فروش اسپرم خارجی (از محل سفارشات) و 185 332 7 ریال سود حاصل از فروش لوازم تلقیح (از محل سفارشات) و 203 649 312 ریال درآمد حاصل از اجاره و 000 850 51 ریال سود حاصل از فروش گاوهای نر می باشد.
در خصوص اعتراض مودی راجع به اجاره، چون رسیدگی لازم توسط مجریان قرار که گزارش آنها مستند صدور رأی بوده، صورت گرفته است، شکایت از آن لحاظ وارد نیست (ضمنا ناگفته نماند که در صورت ادامه فعالیت کسبی و تجاری وحصول درآمدهائی که مانند اجاره بعد از انحلال، مالیات بر درآمد حاصله بایستی طبق مقررات پرداخت شود)، اما درباره اجناس و دارائی فروش رفته مزبور معلوم نیست حساب سفارشی مربوط به اسپرم و لوازم تلقیح در تاریخ ثبت انحلال شرکت مفتوح بوده است یا خیر ونیز دامهای فروش رفته، در آن تاریخ جزء دارائیهای شرکت موجود بوده اند یا خیر.
در حالت اول (یعنی وجود حساب سفارش و موجود بودن دامها) حوزه مالیاتی مکلف بوده است وفق حکم ماده 115 یاد شده ارزش آنها را تعیین ودر احتساب مأخذ مشمول مالیات منظور نماید و اگر موضوع آنها به دلیل عدم درج در اظهارنامه معلوم نبوده است، آن حوزه ملزم بوده است مطابق قسمت اخیر ماده 117 قانون مالیاتهای مستقیم در موعد مقرر نسبت به مطالبه مابه التفاوت مالیات دوره انحلال اقدام کند وچنانچه دامهای فروش رفته بعد از تاریخ ثبت انحلال خریداری شده و همچنین اقدام به سفارش خرید اسپرم ولوازم تلقیح بعد از این تاریخ به عمل آمده است، در این صورت تعیین درآمد مشمول مالیات فوق الذکر توسط هیأتهای حل اختلاف مالیاتی امری قانونی بوده است.
النهایه چون وضعیت موارد اخیر حسب اوصاف پیش گفته، در گزارشها و آراء مضبوط در پرونده به وضوح تشریح نگردیده ودر نتیجه، مندرجات رأی مورد واخواهی در پاسخگوئی به اعتراض شاکی دایر بر مطالبه مالیات مضاعف، وافی به مقصود نیست لذا با نقض رأی مزبور پرونده را برای رسیدگی مجدد به هیأت موضوع ماده 257 قانون مالیاتهای مستقیم احاله می نماید.
تاریخ: 1381/06/31
شماره و تاریخ رأی مورد واخواهی: 4743-1380/05/24
مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی
سال عملکرد یا تعلق مالیات: 1377/11/21 الی 1377/12/29
شماره حوزه مالیاتی: 822
شماره سر ممیزی مالیاتی:
اداره: کل مالیات بر شرکتها (تهران)
تاریخ ابلاغ رأی: 1380/9/26
شماره و تاریخ ثبت شکایت: 8425-4/30-1380/10/17
خلاصه واخواهی:
لایحه تسلیمی به هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر شامل موارد زیر بوده است:
1- شرکت در موعد قانونی اقدام به تسلیم اظهارنامه نموده و چون دوره انحلال و دوره بعد از انحلال با هم عملکرد سال 1377 را در بر می گیرد، حسابهای شرکت در مقطع انحلال بسته نشده و تا پایان 77 ادامه یافت در نتیجه ترازنامه در واقع تراز پایان سال 77 می باشد و مأمورین تشخیص به همین دلیل اقدام به تشخیص علی الرأس نموده اند ...
2- چون در مرحله بدوی هیأت مربوط فقط به موضوع فروش موجودیهای جنسی قبلی توجه و رسیدگی به عمل آورده بود، در این رابطه اعتراض مجددی مطرح نگردید.
3- حوزه مالیاتی علیرغم مطالبه مالیات از دارائیها در مرحله انحلال، مجددا در مرحله بعد از انحلال (دوره تصفیه) از فروش آنها مطالبه مالیات نموده وعملا مطالبه مضاعف صورت پذیرفته است. چون در شرکتهای منحله ای که فعالیت تجاری آنها ادامه می یابد، فقط درآمد ناشی از آن فعالیت مشمول مالیات خواهد بود، به این موضوع اعتراض و درخواست حذف سود منظور شده در این رابطه گردیده بود.
4- چون حوزه مالیاتی در تفکیک وتعیین اجاره های دریافتی اشتباه نموده و برای دوره انحلال و بعد از انحلال با اتخاذ دو روش مختلف به اجاره ای رسیده که به بیش از اجاره سالانه بالغ می شود، به این موضوع نیز اعتراض و درخواست اصلاح شده بود.
هیأت محترم تجدید نظر هنگام صدور رأی بدون توجه به موارد اعتراض مطرح شده با حواله دادن پرونده به گزارش مجریان قرار مرحله بدوی، رأی هیأت بدوی را تأئید نموده است... اگر قرار است هیأت تجدید نظر با یک جمله همه چیز را به مرحله بدوی که خود نیز مورد اعتراض است، حواله دهد، چه ضرورتی برای تشکیل هیأت تجدید نظر و طرح مسائل درآمد می باشد؟ .... در خاتمه امیدوارم که شورای عالی مالیاتی با مطالعه دقیق لایحه تسلیمی و متن رأی هیأت تجدید نظر رأی مذکور را نقص وامر به رسیدگی مجدد نماید.
رأی:
شعبه اول شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله و پس از اخذ و بررسی پرونده مالیاتی مربوط به شرح آتی اعلام رأی می نماید:
پرونده امر مشعر بر آن است که حوزه مالیاتی پس از تعیین و مطالبه مالیات موضوع ماده 115 قانون مالیاتهای مستقیم، بابت فعالیتهای بعد از تاریخ انحلال تا خاتمه سال انحلال (از 1377/11/21 الی1377/12/29) اقدام به تشخیص ومطالبه مالیات دیگری نموده که متعاقب اعتراض مودی و احاله پرونده به هیأتهای حل اختلاف مالیاتی و رسیدگی مأموران مجری قرار، در نهایت رأی بر وصول مالیات از مأخذ 009 016 567 ریال درآمد مشمول مالیات داده شده است. رقم مذکور با توجه به محاسبات حوزه و مجریان قرار شامل 621 184 195 ریال سود حاصل از فروش اسپرم خارجی (از محل سفارشات) و 185 332 7 ریال سود حاصل از فروش لوازم تلقیح (از محل سفارشات) و 203 649 312 ریال درآمد حاصل از اجاره و 000 850 51 ریال سود حاصل از فروش گاوهای نر می باشد.
در خصوص اعتراض مودی راجع به اجاره، چون رسیدگی لازم توسط مجریان قرار که گزارش آنها مستند صدور رأی بوده، صورت گرفته است، شکایت از آن لحاظ وارد نیست (ضمنا ناگفته نماند که در صورت ادامه فعالیت کسبی و تجاری وحصول درآمدهائی که مانند اجاره بعد از انحلال، مالیات بر درآمد حاصله بایستی طبق مقررات پرداخت شود)، اما درباره اجناس و دارائی فروش رفته مزبور معلوم نیست حساب سفارشی مربوط به اسپرم و لوازم تلقیح در تاریخ ثبت انحلال شرکت مفتوح بوده است یا خیر ونیز دامهای فروش رفته، در آن تاریخ جزء دارائیهای شرکت موجود بوده اند یا خیر.
در حالت اول (یعنی وجود حساب سفارش و موجود بودن دامها) حوزه مالیاتی مکلف بوده است وفق حکم ماده 115 یاد شده ارزش آنها را تعیین ودر احتساب مأخذ مشمول مالیات منظور نماید و اگر موضوع آنها به دلیل عدم درج در اظهارنامه معلوم نبوده است، آن حوزه ملزم بوده است مطابق قسمت اخیر ماده 117 قانون مالیاتهای مستقیم در موعد مقرر نسبت به مطالبه مابه التفاوت مالیات دوره انحلال اقدام کند وچنانچه دامهای فروش رفته بعد از تاریخ ثبت انحلال خریداری شده و همچنین اقدام به سفارش خرید اسپرم ولوازم تلقیح بعد از این تاریخ به عمل آمده است، در این صورت تعیین درآمد مشمول مالیات فوق الذکر توسط هیأتهای حل اختلاف مالیاتی امری قانونی بوده است.
النهایه چون وضعیت موارد اخیر حسب اوصاف پیش گفته، در گزارشها و آراء مضبوط در پرونده به وضوح تشریح نگردیده ودر نتیجه، مندرجات رأی مورد واخواهی در پاسخگوئی به اعتراض شاکی دایر بر مطالبه مالیات مضاعف، وافی به مقصود نیست لذا با نقض رأی مزبور پرونده را برای رسیدگی مجدد به هیأت موضوع ماده 257 قانون مالیاتهای مستقیم احاله می نماید.
محمد رزاقی
اسماعیل ملکان
علی اصغر زندی فائز
اسماعیل ملکان
علی اصغر زندی فائز
نظرات کاربران
تعداد نظرات : 0