ارسال رای هیات تخصصی اقتصادی، مالی و اصناف دیوان عدالت اداری موضوع دادنامه شماره 94306/اق /31 مورخ 1394/08/04 مبنی بر رد شکایت شرکت تولید اتومبیل سایپا

جزییات بخشنامه

تاریخ بخشنامه

1394/10/19

دسته بندی

بخشنامه های مالیاتی

شماره بخشنامه

200-94-99

وضعیت سند

معتبر است

شماره: 200/94/99
تاریخ: ۱۳۹۴/۱۰/۱۹

موضوع: ارسال رای هیات تخصصی اقتصادی، مالی و اصناف دیوان عدالت اداری موضوع دادنامه شماره 94306/اق /31 مورخ 4-8-1394 مبنی بر رد شکایت شرکت تولید اتومبیل سایپا
به پیوست تصویر رای هیات تخصصی اقتصادی، مالی و اصناف دیوان عدالت اداری موضوع دادنامه شماره 94306/اق /31 مورخ 4-8-1394 مبنی بر رد خواسته شرکت تولید اتومبیل سایپا درخصوص ابطال بند 2 تصویب نامه شماره 28610/ت 50343 ه مورخ 18-3-1393 موضوع بخشنامه شماره 40-93-200 مورخ 26-3-1393 این سازمان به شرح ذیل جهت اطلاع و اقدام لازم ابلاغ می گردد:
نظر به اینکه بند 2 مصوبه مورد شکایت در اجرای بند 18 ماده 148 قانون مالیاتهای مستقیم و در تبیین حکم مقنن بوده لذا خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات نبوده و رای به رد شکایت صادر و اعلام می گردد.

سید کامل تقوی نژاد
رییس کل سارمان امور مالیاتی کشور

توضیحات تکمیلی:
خلاصه ماده ۱۴۸ قانون مالیات‌های مستقیم (اصلاحی ۱۳۸۰/۱۱/۲۷):
ماده ۱۴۸ قانون مالیات‌های مستقیم به تفصیل شرایط و انواع هزینه‌های قابل‌قبول مالیاتی موسسات و شرکت‌ها را تشریح می‌کند. این هزینه‌ها مشروط به رعایت اصول قانونی و مستندات معتبر، در حساب‌های مالیاتی موسسات مورد قبول قرار می‌گیرند. موارد اصلی این ماده عبارتند از:
هزینه‌های خرید کالا و مواد: شامل قیمت خرید کالای فروخته‌شده و مواد مصرفی مورد استفاده در تولید کالا و خدمات.
هزینه‌های استخدامی: شامل حقوق و مزایا (نقدی و غیرنقدی)، هزینه‌های سفر، فوق‌العاده مسافرت، بیمه، مزایای بازنشستگی، و ذخیره‌هایی برای خسارات و تعدیل حقوق.
اجاره و کرایه: شامل اجاره محل موسسه، ماشین‌آلات و ادوات مورد استفاده.
هزینه‌های خدمات عمومی: نظیر سوخت، برق، آب، ارتباطات، و بیمه‌های مرتبط با فعالیت‌های موسسه.
مالیات‌ها و عوارض: شامل حقوق و عوارض پرداختی به شهرداری‌ها و سایر نهادهای دولتی (به جز مالیات بر درآمد).
هزینه‌های آموزشی و تبلیغاتی: شامل مخارج تحقیقاتی، آزمایشی، تبلیغاتی، نمایشگاهی، و خرید کتاب و نشریات مرتبط با فعالیت موسسه.
هزینه‌های جبران خسارات: در صورتی که خسارات محقق شده باشند و مستندات قانونی برای جبران آنها موجود باشد.
هزینه‌های رفاهی کارکنان: نظیر هزینه‌های فرهنگی و ورزشی و پرداخت‌های مرتبط با رفاه کارکنان.
ذخایر مطالبات مشکوک‌الوصول: در صورتی که شرایط مشخصی از جمله احتمال غالب لاوصول‌بودن طلب و ثبت در حساب‌ها رعایت شده باشد.
زیان‌های ناشی از فعالیت‌های مالی: شامل زیان تسعیر ارز و ضایعات متعارف تولید.
حق‌الزحمه‌ها: شامل هزینه‌هایی مانند حق‌العمل، حق‌المشاوره، خدمات حسابرسی، طراحی سیستم‌ها، و خدمات مالی مرتبط با فعالیت موسسه.
مخارج تعمیر و نگهداری: شامل تعمیر ماشین‌آلات و هزینه‌های مرتبط با حفظ و نگهداری اموال موسسه.
سایر هزینه‌ها: شامل مواردی مانند هزینه حمل و نقل، پذیرایی، ایاب و ذهاب، و خرید ملزومات اداری.
تبصره‌ها:
هزینه‌های مرتبط با تحصیل درآمد موسسه که در این ماده پیش‌بینی نشده‌اند، به شرط تصویب سازمان امور مالیاتی و وزیر اقتصاد، قابل‌قبول خواهند بود.
در موسسات غیرحقوقی، حقوق و مزایای صاحب موسسه و افراد تحت تکفل او (به‌جز هزینه سفر و فوق‌العاده مرتبط با شغل) جزو هزینه‌های قابل‌قبول محسوب نمی‌شود.
ذخایر مربوط به شرکت‌های تعاونی نیز در چارچوب مقررات مربوطه به‌عنوان هزینه قابل‌قبول پذیرفته می‌شوند.
نتیجه‌گیری:
ماده ۱۴۸ چارچوب جامعی برای تعیین هزینه‌های قابل‌قبول مالیاتی موسسات ارائه می‌دهد و به ایجاد شفافیت در فرآیندهای مالیاتی کمک می‌کند. این ماده با شناسایی انواع هزینه‌ها، از جمله هزینه‌های عملیاتی، استخدامی، و رفاهی، به موسسات امکان می‌دهد هزینه‌های واقعی خود را در محاسبات مالیاتی منظور کنند.