-
وضعیت : معتبر است
-
دسته بندی ها : بخشنامه های مالیاتی
-
تاریخ بخشنامه : ۱۴۰۱/۱۱/۲۴
-
200-76422-د شماره بخشنامه :
در صورتی که فایل پیوست، متن بخشنامه، شماره و یا هر قسمتی از بخشنامه دارای خطا می باشد در کادر توضیحات وارد نمایید.
آموزش مالیات
تاریخ: ۱۴۰۱/۱۱/۲۴
اصلاحیه آیین‌نامه اجرایی بند (ت) ماده 11 قانون جهش تولید دانش‌بنیان
پیرو نامه های شماره 66486/200/د مورخ 1401/10/17 و 55746/200/د مورخ 1401/09/05 درخصوص ابلاغ آیین نامه اجرایی بند (ت) ماده 11 قانون جهش تولید دانش بنیان مصوب 1401 و اصلاحیه آن، به پیوست تصویر تصویب نامه شماره 196567/ت60806هـ مورخ 1401/10/25 هیأت محترم وزیران در ارتباط با حذف ماده (12) آیین نامه اجرایی بند (ت) ماده (11) قانون جهش تولید دانش بنیان موضوع تصویب نامه شماره 152755/ت60384هـ مورخ 1401/08/23 و تلقی تبصره آن به عنوان ماده (12)، برای اجرا ارسال می شود.
رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور
ماده ۱۴۸ قانون مالیات‌های مستقیم به بیان هزینههای قابل قبول مالیاتی برای موسسات می‌پردازد. هزینههایی که به منظور تحصیل درآمد موسسه قابل پذیرش هستند، شامل مجموعه‌ای از هزینه‌ها و پرداخت‌های مختلف می‌شود که در ادامه به طور خلاصه توضیح داده شده است:
۱. قیمت خرید کالا و مواد مصرفی: این هزینه‌ها شامل هزینههای مربوط به خرید کالا و مواد اولیه است که در تولید کالاها و خدمات موسسه به‌کار می‌روند.
۲. هزینههای استخدامی: شامل حقوق و مزایای مستمر و غیرمستمر کارکنان می‌شود که در قالب حقوق، اضافه‌کار، پاداش، هزینههای سفر و فوق‌العاده مسافرت قرار دارند. همچنین، هزینههای بهداشتی، درمانی، بیمه‌ها، حقوق بازنشستگی و پایان خدمت نیز جزء هزینههای قابل قبول محسوب می‌شود.
۳. هزینههای اجاره: هزینههای مربوط به اجاره محل موسسه، اجاره ماشین‌آلات و ادوات مورد نیاز موسسه از جمله این هزینه‌ها است.
۴. مخارج مصرفی: هزینههایی نظیر سوخت، برق، آب، مخابرات و ارتباطات که برای فعالیت‌های روزمره موسسه ضروری هستند.
۵. هزینههای بیمه: شامل هزینههای بیمه‌های مختلف مربوط به دارایی‌ها و عملیات موسسه، حق‌الامتیاز و پرداخت‌های مالیاتی به شهرداری‌ها و موسسات دولتی است.
۶. هزینههای تحقیقاتی و آموزشی: این بخش شامل هزینههای مربوط به تحقیق، آزمایش، آموزش، خرید کتاب و نشریات و همچنین تبلیغات، بازاریابی و نمایشگاه‌ها می‌شود.
۷. هزینههای جبران خسارت: موسسه می‌تواند هزینههای جبران خسارت وارده ناشی از فعالیت‌ها و دارایی‌ها را به‌شرط رعایت برخی شروط خاص، جزء هزینههای قابل قبول به حساب آورد.
۸. هزینههای رفاهی و فرهنگی: پرداخت هزینههای رفاهی، فرهنگی، ورزشی و هزینههای مرتبط با کارگران از جمله هزینههای مربوط به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از جمله این هزینه‌ها است.
۹. ذخیره مطالبات مشکوک‌الوصول: هزینههایی که مربوط به مطالبات مشکوک‌الوصول موسسه است، مشروط بر اینکه احتمال عدم وصول آنها زیاد باشد.
۱۰. هزینههای جزئی و نگهداری: این بخش شامل هزینههای جزئی مربوط به محل موسسه و هزینههای نگهداری محل موسسه در صورتی که ملکی باشد.
۱۱. مخارج حمل و نقل و ایاب و ذهاب: هزینههای مربوط به حمل و نقل، ایاب و ذهاب، پذیرایی و انبارداری نیز قابل قبول است.
۱۲. هزینههای کارشناسی و خدمات مالی: هزینههای مربوط به خدماتی مانند مشاوره، حسابرسی، طراحی و استقرار سیستم‌های مورد نیاز موسسه، هزینههای بازرسی و حسابرسی نیز جزء هزینههای قابل قبول محسوب می‌شود.
۱۳. سود و کارمزدهای پرداختی: شامل سود و کارمزدهایی است که موسسه به بانک‌ها و موسسات مالی بابت انجام عملیات خود پرداخت می‌کند.
۱۴. ضایعات متعارف تولید: هزینههای ناشی از ضایعاتی که در فرآیند تولید به‌طور معمول رخ می‌دهد.
۱۵. ذخیره خدمات پس از فروش: هزینههای ذخیره مربوط به خدمات پس از فروش مانند گارانتی برای محصولات موسسه.
تبصره‌ها:
هزینههای دیگر که توسط سازمان امور مالیاتی به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی برسد، نیز می‌تواند جزء هزینههای قابل قبول پذیرفته شود.
مدیران و صاحبان سرمایه موسسات حقوقی در صورتی که شغل موظف در موسسه داشته باشند، جزو کارکنان موسسه به حساب می‌آیند، اما حقوق و مزایای افراد خانواده صاحب موسسه به استثنای هزینه سفر و فوق‌العاده مسافرت، جزو هزینههای قابل قبول نیست.
در موسسات تعاونی، ذخایر خاص و هزینههایی که طبق قوانین مربوطه به شرکت‌های تعاونی تعلق دارد، به‌عنوان هزینه محسوب می‌شود.
در مجموع، این ماده هدف دارد تا هزینههایی را که در راستای فعالیت‌های موسسه و تحصیل درآمد صرف می‌شود، به‌عنوان هزینههای قابل قبول مالیاتی شناسایی کند تا موسسات بتوانند این هزینه‌ها را از درآمد خود کسر کنند و مالیات کمتری پرداخت نمایند.
مقررات و بخشنامه های مرتبط
نظرات کاربران
تعداد نظرات : 0