شماره: 5189/4/30
تاریخ: 1380/06/25
شماره و تاریخ رای مورد واخواهی: 1683- 1379/10/06
مربوط به مالیات حق واگذاری محل
سال عملکرد یا تعلق مالیات: 1370
شماره حوزه مالیاتی 321
شماره سر ممیزی مالیاتی 32
اداره: امور اقتصادی و دارائی استان فارس
تاریخ ابلاغ رای: 1379/11/03
شماره و تاریخ ثبت شکایت 10023-4/30- 1379/11/30

خلاصه واخواهی:
مودی اظهار می دارد بنده هیچگاه از طریق واگذاری حقوق سر قفلی و حق کسب و پیشه- کسب درآمد ننموده ام زیرا در سال 1370 به علت اینکه دچار ورشکستگی شدم و تعداد زیادی چک دست افراد سود جو و ربا خوار داشتم جهت جلوگیری از ضبط حقوق سر قفلی توسط افراد مذکور مجبور شدم با تنظیم دو فقره قولنامه صوری وانمود نمایم که سر قفلی مغازه را واگذار نموده ام- در صورتیکه عملا هیچگاه چنین اتفاقی نیفتاده و قولنامه های مذکور نیز به موجب رای شماره 929 مورخ 1379/05/25 شعبه 38 دادگاه عمومی شیراز باطل شد. متاسفانه هیئت حل اختلاف مالیاتی بدون توجه به موارد فوق و رای دادگاه اقدام به صدور رای نمود و با توجه به اینکه اداره دارائی شیراز به عنوان خوانده دادگاه مطرح بوده به رای مذکور اعتراض ننموده، رای قطعی است و در نتیجه مبانی تشخیص مالیات باطل می باشد، لذا تقاضای رسیدگی و نقض رای صادره را دارد.
رای: شعبه دوم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله و با مطالعه و بررسی اوراق مضبوط در پرونده مالیاتی مربوطه به شرح آتی انشاء رای می نماید:
نظر به اینکه هیئت حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 216 قانون مالیاتهای مستقیم بدون توجه به رای شماره 929 مورخ 25/5/79 شعبه 38 دادگاه عمومی شیراز که به ادعای مودی قطعی می باشد و عنایت به ماده9 قانون آئین دادرسی مدنی و در نظر گرفتن این موضوع که با ابطال قولنامه های تنظیمی برای واگذاری محل مورد نظر توسط دادگاه مذکور مستندات و مبانی تحقق درآمد و تشخیص مالیات باطل گردیده و به تبع آن اقدامات اجرائی به عمل آمده برای وصول چنین مالیاتی و قطعیت آن مورد سوال می باشد مغایر مفاد ماده 248 قانون مالیاتهای مستقیم اقدام به صدور رای نموده است، علیهذا این شعبه رای مورد واخواهی را به علت عدم رعایت مقررات قانون و نقص رسیدگی نقض و پرونده امر را برای بررسی مجدد و اقدام به صدور رای با رعایت مراتب یاد شده به هیئت حل اختلاف مالیاتی دیگری احاله می نماید.