آیین‌نامه اجرایی تبصره ۴ ماده ۶ قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد

تاریخ: 1392/04/25
شماره: 100/21778/9000
موضوع: آیین‌نامه اجرایی تبصره ۴ ماده ۶ قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد
جناب آقای سینجلی جاسبی رئیس محترم هیأت مدیره و مدیرعامل روزنامه رسمی کشور تصویر ‌آئین‌نامه اجرایی شماره ۱۰۰/۲۱۷۲۹۷/۹۰۰۰ مورخ ۱۳۹۲/۴/۲۵ ریاست محترم قوم قضائیه در خصوص «تبصره ۴ ماده ۶ قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد» جهت درج در روزنامه رسمی به پیوست ارسال می‌گردد.

تاریخ: 1392/4/25
شماره: ۱۰۰/۲۱۷۲۹/۹۰۰۰ 
آیین‌نامه اجرایی تبصره ۴ ماده ۶ قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد
فصل اول - کلیات و تعاریف
ماده ۱- واژه و عبارات اختصاری مندرج در این آیین‌نامه در معانی و مقاصد زیر به کار می‌رود:
الف- قانون: قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد مصوب ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۳۸۷ مجلس شورای اسلامی که در تاریخ ۱۳۹۰/۸/۷ به تأیید مجمع تشخیص مصلحت نظام رسید.
ب- دادگاه: شعبه‌ی رسیدگی‌کننده به تخلف، موضوع مواد ۵ و ۶ قانون می‌باشد.
ج- هیأت تشخیص: هیأت مذکور در ماده ۶ قانون می‌باشد.
د- دبیرخانه: واحد اداری است که در رابطه با انجام وظایف هیأت‌های تشخیص شعب دادگاه و سایر امور مرتبط فعالیت می‌نماید.
ه- بانک اطلاعات: یکی از واحدهای زیرمجموعه دبیرخانه می‌باشد که مسئولیت جمع‌آوری و به روز نگهداشتن اطلاعات مربوط به پایگاه فهرست محرومیت‌ها را به عهده دارد.
فصل دوم - تشکیلات و وظایف هیأت تشخیص
ماده ۲- هیأت تشخیص موضوع ماده ۶ قانون در محل سازمان بازرسی کل کشور (تهران) تشکیل می‌شود.
تبصره- بالاترین مقام دستگاه‌های مذکور در ماده ۶ قانون موظف به معرفی به موقع نمایندگان خود برای تشکیل هیأت‌های تشخیصی می‌باشند.
ماده ۳- هیأت تشخیص از میان خود یک نفر را به عنوان رئیس و یک نفر را به عنوان نایب رئیس برای مدت یکسال انتخاب می‌نماید. انتخاب مجدد آنان بلامانع است نماینده سازمان بازرسی کل کشور دبیر هیأت می‌باشد.
ماده ۴- در صورت اقتضاء و با توجه به حجم پرونده‌ها، دبیرخانه با موافقت هیأت تشخص اول پیشنهاد افزایش هیأت‌‌های تشخیص در مركز (تهران) و استان‌ها را به رئیس قوه قضائیه ارائه می‌کند تا در صورت موافقت، با ترکیب مشابه مذکور در ماده ۲ این آیین‌نامه و شرایط مدرج در آن تشکیل شود.
ماده ۵- هيأت تشخیص با وصول گزارش‌های مراجع مذکور در تبصره ۳ ماده ۶ قانون با اطلاع از تخلفات موضوع قانون، شروع به رسیدگی می‌نماید.
ماده ۶- هیأت تشخیص برای رسیدگی به گزرش‌ها می‌تواند اقدامات زیر را انجام دهد:
الف- تحقیق از شاکی و یا اعلام‌کننده.
ب- تحقیق از شهود و مطلعين.
ج- بررسی سوابق اشخاصی که در مظان ارتکاب اعمال مذکور در ماده ۵ قانون هستند.
د- بررسی پرونده‌ها و سوابق مربوط به موضوع و مورد اعلام شده.
ه- رسیدگی به اسناد و مدارک.
و- ارجاع امر به کارشناسی.
ز- استعلام نظر از مسئولان و کارکنان دستگاه ذی‌ربط.
ح- اخذ توضیح از مشتکی عنه.
ط-هرگونه تحقیق و جمع‌آوری اطلاعات له یا علیه اشخاصی که در مظان ارتکاب اعمال مذکور در ماده ۵ قانون هستند.
ماده ۷- هيأت تشخیص حسب مورد و در صورت نیاز می‌تواند از میان اعضاء خود با خارج از هیأت یک یا چند گروه تحقیق با نظارت قاضی هیأت به منظور بررسی موضوعات و ارائه گزارش تشکیل دهد.
تبصره- احکام گروه تحقیق با درج مهلت و محورهای بررسی توسط رئیس هیأت تشخیص صادر می‌شود.
ماده ۸- در صورتی که هیأت تشخیص دلایل و مدارک ارتکاب اعمال مذکور در ماده ۵ قانون را کافی تشخیص دهد مکلف است متهم را جهت اخذ توضیح برای جلسه رسیدگی دعوت کند. متهم می‌تواند شخصاً حاضر و یا نماینده قانونی خود را به هيأت معرفی و یا از طریق ارسال لایحه از خود دفاع نماید. عدم دفاع شخص مذكور از خود مانع رسیدگی هیأت نخواهد بود.
ماده ۹- جلسه هیأت تشخیص با حضور حداقل ۵ نفر رسمیت می‌یابد. تصمیمات هیأت در چارچوب وظایف مقرره در قانون با حداقل چهار رأی موافق معتبر است.
تبصره ۱- در صورت تساوی آراء، نظری که قاضی - عضو هیأت - با آن موافق است مناط اعتبار می‌باشد.
تبصره ۲- موارد رد اعضای هیأت تشخیص همان است که در ماده ۹۱ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی تصریح شده است.
ماده ۱۰- هیأت تشخیص در صورتی که دلایل را جهت طرح در دادگاه کافی تشخیص دهد، نتیجه اقدامات را طی گزارشی از طریق دبیرخانه به دادگاه ارسال می‌نماید. در غیر این صورت نسبت به مختومه نمودن پرونده اقدام می‌نماید. این امر مانع رسیدگی سایر مراجع در صورت وقوع جرم و با تخلف نخواهد بود.
ماده ۱۱- گزارش هیأت تشخیص برای ارسال به دادگاه باید حاوی مشخصات اعلام‌کننده و شخص مرتکب اعمال در ماده ۵ قانون، اعم از حقیقی یا حقوقی، نوع تخلف، زمان و مکان وقوع تخلف، دلایل توجه اتهام و مستندات قانونی آن باشد.
ماده ۱۲- دستگاه‌های نظارتی شامل: سازمان بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات کشور، سازمان حسابرسی، دیوان عدالت اداری و وزارت اطلاعات، بازرسان قانونی شرکت‌ها و مؤسسات اعم از دولتی و غیردولتی و همچنین بانک مرکزی و بیمه مرکزی جمهوری اسلامی و وزارت امور اقتصادی و دارایی و کلیه سازمان‌های تابعه از جمله: گمرک جمهوری اسلامی ایران، سازمان خصوصی‌سازی، سازمان امور مالیاتی کشور، سازمان بورس و اوراق بهادار ایران موظفند در صورت مشاهده موارد مذکور در بند ب ماده ۵ قانون، مراتب را به هیأت تشخیص اعلام دارند.
فصل سوم - تشکیلات و وظایف دادگاه
ماده ۱۳- برای رسیدگی به گزارشات مذکور در ماده ۶ قانون دادگاه با حضور سه قاضی تشکیل و رأی اکثریت مناط اعتبار است.
تبصره- رییس قوه قضاییه یکی از شعب دادگاه‌های عمومی جزایی تهران را جهت رسیدگی به این امر اختصاص داده و نسبت به تعیین و صدور ابلاغ برای رییس و همچنین دادرسان مجرب استان به تعداد لازم جهت تکمیل تركيب شعبه اقدام می‌کند.
ماده ۱۴- دادگاه با رعایت اصول آیین دادرسی به پرونده‌های واصله از هیأت‌های تشخیص رسیدگی و مبادرت به انشاء رأی می‌کند. رأی دادگاه قطعی است. یک نسخه از رأی صادره جهت درج در بانک اطلاعاتی به دبیرخانه ارسال می‌گردد.
فصل چهارم - تشکیلات و وظایف دبیرخانه
ماده ۱۵- دبیرخانه دارای یک نفر رئیس و تعداد مورد نیاز کارشناس است. رئیس دبیرخانه، دبیر هیأت تشخیص است که از بین بازرسان سازمان بازرسی کل کشور به تشخیص رییس سازمان و پس از تأیید رئیس قوه قضاییه منصوب می‌شود.
ماده ۱۶- اعتبارات مورد نیاز برای تشکیل و اداره هیأت تشخیص، بانک اطلاعات و دبیرخانه در بودجه سالانه سازمان بازرسی کل کشور پیش‌بینی، تأمین و پرداخت می‌شود.
ماده ۱۷- دبیرخانه وظایف زیر را به عهده دارد:
الف- انجام امور اداری هیأت تشخیص و بانک اطلاعات.
ب- ابلاغ احکام و تصمیمات دادگاه و هیأت تشخیص.
ج- اعلام محرومیت‌های مقرر در بند ۳ ماده ۵ قانون به مراجع و دستگاه‌های ذی‌ربط.
د- اعلام رفع محرومیت بیش از احراز صدور رأی مرجع قضایی مبنی بر منع تعقیب با برائت در حدود مفاد رأی به دستگاه یا مرجع ذیربط.
ه- تشکیل بانک اطلاعات و به روز نگهداشتن پایگاه فهرست محرومیت‌ها.
ماده ۱۸- دبیرخانه اطلاعات زیر را به صورت الکترونیکی در بانک اطلاعات نگهداری می‌نماید.
- مشخصات کامل سجلی متخلف و در صورتی که شخصیت حقوقی است مشخصات ثبتی آن.
- دستگاه یا اشخاص اعلام‌کننده اتهام و تخلف.
- دستگاه محل خدمت متخلف (در صورت کارمند بودن).
- نوع تخلف.
- زمان و مکان وقوع تخلف.
- حجم ریالی یا ارزی تخلف (در صورتی که موضوع جنبه مالی داشته باشد).
- نظر هیأت تشخیص و تاریخ آن.
- آراء دادگاه‌های موضوع این قانون و سایر مراجع قضایی.
- نوع محرومیت‌های تعیین شده.
- کاهش یا رفع محرومیت.
- شروع و پایان مدت محرومیت.
- توضیحات و سایر موارد مرتبط.
ماده ۱۹- در اجرای بند ۲ قسمت ب ماده ۵ قانون، دادستان‌ها و سایر مراجع قضایی سراسر کشور موظفند تصویری از کلیه احکام قطعی لازم‌الاجراء مشمول قانون را به دبیرخانه ارسال نمایند.
ماده ۲۰- دبیرخانه موظف است محرومیت اشخاص را به نحو مقتضی به اطلاع دستگاه‌ها و یا مراجع ذیربط برساند. ارائه هرگونه تسهیلات مالی و اعتباری، خدمات بازرگانی، انتصاب به مسائل مدیریتی و نظارتی و تشکل‌های حرفه‌ای، صنفی و شوراها از جانب اشخاص موضوع ماده ۲ قانون به اشخاص حقیقی و حقوقی منوط به عدم محکومیت آنان به محرومیت می‌باشد.
تبصره- دبیرخانه می‌تواند برای تسهیل امور، کد کاربری و رمز عبور پایگاه فهرست محرومان در بانک اطلاعات را با سطح دسترسی معین در اختیار نمایندگان دستگاه‌ها و مراجع مشمول قرار دهد.
ماده ۲۱- کلیه دستگاه‌ها و اشخاص مذکور در قانون، در چارچوب وظایفی که در قانون مقرر گردیده، موظفند به استعلامات هیأت شخیص و دادگاه پاسخ داده و هرگونه اسناد و مدارک (چاپی، اکترونیکی و ...) و توضیحات لازم را ارائه و کارشناسان ذیربط را معرفی نمایند.
ماده ۲۲- این آیین‌نامه در ۲۲ ماده و ۶ تبصره در اجرای تبصره ۴ ماده ۶ قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد توسط سازمان بازرسی کل کشور و با همکاری دستگاه‌های اجرایی موضوع ماده ۶ قانون مذکور تهیه و در تاریخ ۱۳۹۲/۴/۲۴ به تصویب رئیس قوه قضائیه رسید.